jiǔ sòng kǒng zǐ
九诵·孔子
qū fù xī yí xū, xiān shī xī quē lǐ.
曲阜兮遗墟，先师兮阙里。
shén fǎng fú xī rú zài, tì chán yuán xī bù yǐ.
神仿佛兮如在，涕潺湲兮不已。
qióng tiān dì xī yī rén, jiē rì yuè ér zhào lín.
穷天地兮一人，揭日月而照临。
shēng wú wàn shèng zhī wèi xī sān qiān zhè tú xīn fú ér sì lái.
生无万乘之位兮三千这徒心服而四来。
jiē yú lòu zhī bù míng xī réng shāng cì zhī wèi yí,
嗟愚陋之不明兮仍商赐之为疑，
qiāng fēn fēn qí wàng zuò xī bèi dào wéi yì ér fú zì zhī.
羌纷纷其妄作兮悖道违义而弗自知。
gù liù yì zhī shé zhōng xī qǔ shě zòng héng ér xié yú dào,
顾六艺之折衷兮取舍纵横而协于道，
hòu shì gǒu qīng sì yú xiōng yì xī bì jù yí yú gòu bìng.
后世苟轻肆于胸臆兮必遽贻于诟病。
sān gāng lì ér wǔ jiào míng xī shí zhì shì zhè hóng jǔ,
三纲立而五教明兮实治世这宏矩，
lǚ hòu dì ér zài gāo tiān xī hú yī rì zhī kě shě, yí wàn líng zhè miào mào xī chūn qiū bù fá qí shí sì.
履厚地而载高天兮胡一日之可舍，宜万龄这庙貌兮春秋不乏其时祀。
hé rén yì yǐ wéi guān xī jié zhōng xìn ér wèi pèi, jí dào dé yǐ wéi shang xī fú wén zhāng ér wèi dài.
合仁义以为冠兮结忠信而为佩，集道德以为裳兮服文章而为带。
liè biān dòu wèi zuǒ yòu xī píng zǎo xìng ér jié féi, zhuó yù lǐ yǐ wéi jiǔ xī cuò qióng yáo ér wèi zī.
列笾豆为左右兮苹藻性而洁肥，酌玉醴以为酒兮错琼瑶而为粢。
shēng táng ér běi ér xī wàng miǎn liú zhī wēi wēi, wéi shén míng zhī jiàng jiàn xī dòng jīng shén qí lái xīn.
升堂而北而兮望冕旒之巍巍，惟神明之降鉴兮洞精神其来歆。
