hán shí
寒食
jiāng xiāng shí jié féng hán shí, huā luò wèi jiāng chūn jiǎn sè,
江乡时节逢寒食，花落未将春减色，
lǐng nán néng yǒu jǐ duō huā, hán shí lín zhī sǎo chūn jī.
岭南能有几多花，寒食临之扫春迹。
huā duō huā shǎo fēi wǒ shì, chūn qù chūn lái yì kān xī.
花多花少非我事，春去春来亦堪惜。
zhài mén fēng yǔ xiǎo tíng hán, wú nài chí táng yān cǎo bì.
柴门风雨小庭寒，无奈池塘烟草碧。
yù jiāng shī jù wèi qióng chóu, yǎn zhōng wàn xiàng jiē xiāng shí.
欲将诗句慰穷愁，眼中万象皆相识。
xīn rán yìng jiē yǐ wú xiá, dōu wèi lǎo lái wú bǐ lì.
欣然应接已无暇，都为老来无笔力。
