yú cháng wèi běi rén bù zhī jiāng hú rú nán rén bù yǔ biān sài shí zhāng yún lǎo
余尝谓北人不知江湖如南人不羽边塞时张芸老
zhāng zi xiōng zhōng yíng bù yí, jiāng hú biān dì zǒng céng zhī.
张子胸中莹不疑，江湖边地总曾知。
bō lán wò rì yàng zhōu qǐ, sǎn xuě mái kōng chū sài shí.
波澜沃日漾舟起，霰雪埋空出塞时。
guà xí hé fáng shí míng yuè, jù ān réng jiě fù xīn shī.
挂席何妨拾明月，据鞍仍解赋新诗。
yōu rán wú fù jū nán běi, zhèn mǎ fēng qiáng qǔ cì yí.
悠然无复拘南北，阵马风樯取次宜。
